Data wydruku: 2024-11-25 18:50:57

Przeciwdziałanie przemocy domowej

W dniu 29.09.2023 r. w Urzędzie Gminy i Miasta w Ozimku odbyło się szkolenie z zakresu przeciwdziałania przemocy domowej dla kadry pedagogicznej placówek oświatowych naszej gminy. Szkolenie zorganizował Ośrodek Integracji i Pomocy Społecznej w Ozimku przy wsparciu Burmistrza Ozimka Mirosława Wieszołka.

Szczególnie sytuacja, w której dziecko doświadcza przemocy domowej jest zawsze niezwykle trudna. Chodzi przecież o dziecko, które powinno być otoczone troską, miłością i poczuciem bezpieczeństwa ze strony swoich opiekunów. Rola pracownika oświaty jest bardzo istotna, ponieważ często to właśnie w szkole dziecko sygnalizuje, że w domu dzieje się coś niedobrego. Tym, komu uczeń zaufa i powie o swoim problemie może być pedagog szkolny, psycholog, wychowawca klasy, ale także każda inna osoba będąca pracownikiem szkoły. Powzięcie informacji od dziecka o stosowaniu wobec niego przemocy od razu obliguje do działania. Nie można sprawy zbagatelizować, ale należy potraktować ją poważnie. Pierwszym krokiem, w takiej sytuacji jest rozpoczęcie procedury „Niebieskiej Karty”. Przemoc domowa jest jednym z problemów społecznych, który wymaga podejmowania szeroko zakrojonych działań przeciwdziałających temu zjawisku.

Procedura „Niebieska Karty” jest narzędziem, którego głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa osobie doznającej przemocy domowej, ale także współpraca przedstawicieli różnych instytucji i podmiotów, które są zobowiązane do reagowania w przypadku uzyskania informacji o wystąpieniu przemocy domowej.

Do wszczęcia procedury „Niebieskiej Karty” uprawnieni są:

  1. pracownik socjalny jednostki organizacyjnej pomocy społecznej;
  2. funkcjonariusz Policji;
  3. żołnierz Żandarmerii Wojskowej;
  4. pracownik socjalny specjalistycznego ośrodka wsparcia dla osób doznających przemocy domowej;
  5. asystent rodziny;
  6. nauczyciel wychowawca będący wychowawcą klasy lub nauczyciel znający sytuację domową małoletniego;
  7. osoba wykonująca zawód medyczny, w tym lekarz, pielęgniarka, położna lub ratownik medyczny;
  8. przedstawiciel gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych;
  9. pedagog, psycholog lub terapeuta, będący przedstawicielami jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, Policji, oświaty, ochrony zdrowia lub organizacji pozarządowych.

Wiele ofiar nie chce mówić o tym, co się dzieje w ich domu, może towarzyszyć im strach czy nawet wstyd. Dlatego często słyszy się od ofiar, że „to, co dzieje się w domu powinno w domu pozostać”, „to sprawa rodzinna”. W większości przypadków przemoc może prowadzić do tragedii, jednak wtedy jest już za późno na pomoc ofierze.

Sprawcy często starają się doprowadzić do odizolowania ofiary od społeczności, kontrolują i ograniczają jej kontakty z jakąkolwiek rodziną, znajomymi czy nawet sąsiadami tak, aby nikt nie był w stanie im pomóc. Dzięki takim działaniom ofiara staje się bezsilna, a kontrola oprawcy jest z każdym razem większa. Dlatego tak ważne jest, aby reagować na sygnały i nie przechodzić obojętnie obok takiej sprawy.

Celina Suchodolska