Data wydruku: 2024-07-18 19:30:57

DFK Stara Schodnia - szlakiem zabytkowych kościołów

fot. DFK
fot. DFK

DFK Stara Schodnia zrealizowało w ramach projektu „Historia starych kościołów drewnianych w DFK Stara Schodnia – Geschichte der alten Holzkirchen im DFK Alt Schodnia”, wykłady i quiz w siedzibie DFK, jak również wyjazd studyjny do poszczególnych obiektów przedstawionych w ramach wspólnych spotkań.

5 sierpnia br. grupa licząca 50 członków DFK pojechała na wycieczkę krajoznawczą, w ramach której zwiedzili kościół drewniany w Laskowicach, świątynię w Tułach i kościół ewangelicki w Pokoju. Przewodnikiem był p. Daniel Pach znakomity historyk i znawca tematyki sakralnych obiektów zabytkowych, autor licznych publikacji.

Pierwszym celem była miejscowość Tuły, w której mogli zwiedzić kościół murowany w stylu neogotyckim z 1856 r. wg. projektu Alexisa Langera. Szczególnie interesującym było, że w podziemiach pochowano fundatorów rodu von Blacha.

Następnie poznali historię drewnianego kościoła p.w. św. Barbary i św. Wawrzyńca z 1686 r. w Laskowicach. Największe wrażenie zrobiła znajdująca się w obiekcie sakralnym mumia hrabiny Brigitty Buchta von Buchtitz. Wśród mieszkańców Laskowic oraz okolicznych miejscowości mumia ta była od wieków źródłem najstraszliwszych opowieści. Określono ją mianem Laskowickiej Śmierci – Der Laskowitzer Tod. Ponadto szczególnie interesująca była legenda o wyznaczeniu miejsca budowy.

Ostatnim celem wyjazdu był kościół ewangelicko-augsburski w Pokoju z ok. 1775 r. W roku 1748 książę oleśnicki Karol Wirtembersski wybrał te okolice na założenie letniej rezydencji, nazywając tę osadę Carlsruhe na wzór Karlsruhe położonej w Badenii-Wirtembergii, co oznacza "oaza spokoju Karola".

Na zakończenie wszyscy uczestnicy zatrzymali się w Starych Budkowicach na wspólny obiad, podczas którego dzielili się swoimi wrażeniami. Wyjazd zaowocował licznymi pozytywnymi doświadczeniami oraz pogłębieniem wiedzy o architekturze i historii ściśle związanej z tradycją i kulturą niemiecką w naszym regionie.

Projekt został zrealizowany w ramach programu „Ożywienie Domów Spotkań – Konsolidierung der Begegnungsstätten” finansowanego przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Republiki Federalnej Niemiec za pośrednictwem Związku Niemieckich Stowarzyszeń Społeczno-Kulturalnych.