Tekst powstał z okazji 60. rocznicy powstania Domu Kultury w Ozimku i 50. rocznicy powstania Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej w Ozimku, w maju 2013r.
W naszej dynamicznej wędrówce przez życie towarzyszą nam ludzie, miejsca bądź wydarzenia, które oni sami wykreowali zapisując się przez to na kartach historii naszej lokalnej społeczności.
Rok 2013 jest rokiem jubileuszu 60-lecia Domu Kultury w Ozimku. W tym roku przypada również 50 rocznica działalności Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej . Rocznice te stanowią okazję, by „odkurzyć” stare kroniki, by sięgnąć do wspomnień, by przywrócić pamięć o ludziach i wydarzeniach, które stanowią już dziś wartość historyczną .
Oddając w Państwa ręce niniejszą publikację należy powiedzieć, iż nie jest to szczegółowa historia 60 letniej „obecności” Domu Kultury w naszej społeczności, jest to zaledwie zarys zdarzeń odtworzony na podstawie pozyskanych prywatnych materiałów, udostępnionych przez mieszkańców Ozimka oraz materiałów archiwalnych, kronik i innych dostępnych źródeł informacji.
Składam serdeczne podziękowania wszystkim, którzy okazali nam życzliwość , wsparcie i pomoc w minionych latach naszej działalności.
Helena Gruszka
Dyrektor Domu Kultury w Ozimku
Z kart historii Domu Kultury w Ozimku …..
W Ozimku pionierska działalność kulturalno-oświatowa datuje się na lata powojenne 1945 -1952. Należy podkreślić, iż od pierwszych lat po wyzwoleniu jej organizacja miała miejsce w prywatnych mieszkaniach, a później w świetlicy znajdującej się w skromnym pomieszczeniu drewnianego baraku na terenie huty lub w lokalu Goli w Ozimku. Znaczącym czynnikiem kulturotwórczym były szkoły i pracujący w nich nauczyciele. W tym okresie powstały: zespół tańca ludowego, grupa teatralna, chór, zespół kameralny a prezentowane przez nie programy artystyczne cieszyły się dużą popularnością wśród lokalnego społeczeństwa , województwa a nawet kraju. Pierwsze występy chóru miały miejsce już w 1946 roku i cieszyły się dużym uznaniem . Należy przywołać ku pamięci nazwiska osób, pionierów – animatorów, których działalność stanowiła podwaliny pod rozwój kultury na tych terenach . Na sukcesy chóru pracowali kolejno: Roman Waleczek, Herbert Nierychło, Henryk Kosza, Jerzy Zwierzchowski i Józef Wrzesiński. Wśród wieloletnich członków chóru należy wyróżnić : Marię Dziewit, Wiktorię Orlik, Elżbietę Grzyb, Magdalenę Kisiała, Pawła Gałeczka, Alfonsa Blot, Gerarda Matuszczyka, Edwarda Panocha, Jana Stobrawę, Stanisława Horzinka, Franciszka Kaima, Józefa Orlika, Jerzego Kowalskiego. Jak z pozyskanych dokumentów wynika duży wkład w krzewienie amatorskiej działalności teatralnej wnieśli między innymi: Elżbieta Grzyb, Roman Waleczek, Leszek Horzinek, Jan Berwid – to ich potencjał kulturotwórczy był tak ogromny i tak bardzo zmienił ówczesną rzeczywistość. Starczyło ówczesnym animatorom kultury wyobraźni i pasji by zachowując tradycje, pracować w trudnych latach dla współczesności jednocześnie kładąc podwaliny dla dalszego rozwoju kulturalnego przyszłych pokoleń, a potrzeby były ogromne.
W odpowiedzi na społeczne zapotrzebowanie lokalnego środowiska powstała koncepcja budowy Domu Kultury. Na miejsce lokalizacji placówki wybrano tereny byłego hitlerowskiego obozu jeńców różnych narodowości, dziś niewiele osób wie, że tu w Ozimku była tu filia obozu jenieckiego w Łambinowicach.
Idea budowy placówki, otwartej na człowieka i zaspakajanie jego potrzeb kulturalnych, dzięki poparciu władz terenowych a przede wszystkim Dyrekcji Huty „Małapanew”, powoli się urzeczywistniała. Placówka została przekazana do użytku mieszkańcom Ozimka i okolicznych miejscowości, jak to w minionych latach bywało, w dniu 1 maja 1953 roku. Została zbudowana z inicjatywy i środków Huty „Małapanew” w Ozimku, która zabezpieczała miejsca pracy ludziom zarówno w Ozimku jak i odległej okolicy. Nowa placówka była wizytówką miasta i w tamtym okresie należała do największych i najpiękniejszych ośrodków kultury na Opolszczyźnie.
Wartość powołanego do życia Zakładowego Domu Kultury Huty Małapanew w Ozimku i jego wpływu na rozwój i aktywność twórczą środowiska jest nie do oszacowania. Od zawsze mieszkańcy z dumą i uznaniem postrzegali piękny reprezentacyjny budynek Zakładowego Domu Kultury i jego działalność, niewiele ówczesnych miast powiatowych posiadało taką bazę kulturalną. W okresie tzw rozruchu placówki, w początkowych latach kolejno placówką kierowali: Eleonora Wójcik, Ernest Janoszka, Henryk Kuich.
W historii swej działalności placówka pełniła funkcję Zakładowego Domu Kultury organizując działalność kulturalną w odległych miejscach zamieszkania załogi huty oraz na terenie gminy. Poprzez udostępnienie Domu Kultury stworzono warunki do: kreowania postaw aktywnego uczestnictwa w kulturze, integracji i aktywności twórczej wszystkich środowisk, rozbudzenia zainteresowania dzieci i młodzieży śpiewem, muzyką, teatrem, plastyką, filmem, kulturą ludową itp., rozwijania i pogłębiania wszechstronnych zamiłowań i zainteresowań kulturalnych dzieci, młodzieży i dorosłych.
W latach sześćdziesiątych i początkach lat siedemdziesiątych, kiedy placówką kierował Władysław Zawada, działalność programowa Zakładowego Domu Kultury była realizowana między innymi poprzez: pracę oświatowo-wychowawczą, upowszechnianie czytelnictwa, rozwój amatorskiego ruchu artystycznego, organizację imprez rozrywkowych. Stworzone warunki zostały wszechstronnie wykorzystane.
Formy działalności były adresowane do uczestników w każdej kategorii wiekowej. Działały tu kluby i sekcje zainteresowań: fotograficzna, amatorski klub filmowy „HUTNIK”, majsterkowania, przyrodniczo-biologiczna, astronomii i astronautyki, brydża sportowego, Koło Polskiego Związku Filatelistycznego i inne. Ponadto przy ZDK działał „Klub Seniora”, Zakładowa Orkiestra Dęta, której kolejnymi dyrygentami byli: Roman Waleczek, Józef Barański, Józef Wojtala, Józef Wrzesiński, Wiktor Kiwus, Herbert Nierychło. Prężnie działały również zespoły chóralne, estradowe i taneczne.
W Domu Kultury działało również Kino „Zwycięstwo”, do którego przychodzili i przyjeżdżali wszyscy. Miały tu miejsce projekcje klasyki kinematografii polskiej i światowej. Znana była również działalność kina na rzecz dzieci i słynne ozimskie poranki w kinie, a także funkcja edukacyjna na rzecz młodzieży i dzieci ze szkół z okolicznych wsi oraz miasta Ozimek. Aktywność kulturalną Zakładowy Dom Kultury mocno zaakcentował w terenie, poprzez prezentację widowisk, koncertów i programów artystycznych w świetlicach wiejskich.
W Domu Kultury w Ozimku miał swoją stałą „scenę wyjazdową” i zawsze wdzięczną, wierną rzeszę miłośników, Państwowy Teatr Ziemi Opolskiej oraz Opolski Teatr Lalek. Stałym gościem była również Filharmonia Opolska.
Od 1962 roku działało Społeczne Ognisko Muzyczne, w którym pobierały naukę gry na instrumentach zarówno dzieci, młodzież jak i dorośli. Odpowiadając na zapotrzebowanie społeczne Ognisko prowadziło naukę gry w klasie fortepianu, skrzypiec, akordeonu, instrumentów dętych i szarpanych. Do 1967 r. Ognisko posiadało własną orkiestrę smyczkową i orkiestrę akordeonistów. Wychowankowie Ogniska stanowili potencjał twórczy zespołów działających przy Zakładowym Domu Kultury.
Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, dyrektorem placówki była Gizela Rościszewska, jak sama mówi „wychowanka Władysława Zawady”, który miał olbrzymi wpływ na jej losy zawodowe. Działalność Zakładowego Domu Kultury w Ozimku koncertowała się na aktywizacji środowiska poprzez działalność zespołów muzycznych, tanecznych, teatralnych, instrumentalno-wokalnych, popularyzacji czytelnictwa, a także osiągnięć kinematografii polskiej i światowej. Działały tu wówczas zespoły muzyczne: Zespół Estradowy pod kierownictwem Zygfryda Kapusty, zespół instrumentalno-wokalny BEMOLE oraz jedna z najlepszych kapel podwórkowych w Polsce Ozimska Kapela Podwórkowa pracująca pod kierownictwem artystycznym Klaudiusza Warzechy, teksty dla niej pisała pani Janina Karpińska. Działał również, pod kierownictwem Zygmunta Antosika, zespół instrumentalno-wokalny DYLEMAT, zespoły CENTI i RAZEM pod kierownictwem Andrzeja Orlika i Janusza Krawczyka. Niezastąpionym konferansjerem, prowadzącym wówczas wszystkie spotkania i koncerty, była Blanka Kisiała. Tworzyła tu również swoją bogatą historię jedna z najlepszych orkiestr w Polsce, Zakładowa Orkiestra Dęta Huty Małapanew, której kapelmistrzami byli, przez wiele lat jej świetnośc,i Marian Finik, Zygfryd Schatton oraz Jan Jura.
W tym okresie w historię działalności placówki wpisały się również zespoły taneczne: Zespół Tańca Nowoczesnego PARADOKS prowadzony przez Ryszarda Mohrhardta, Zespół Rytmiki i Baletu prowadzony przez Janinę Sosnowską przy współpracy z Herbertem Lubojańskim, a później Ginterem Kołodziejczykiem.
Działały też sekcje zainteresowań: sekcja modelarstwa lotniczego pod nadzorem Manfreda Krzempka, sekcja fotograficzno-filmowa pod opieką merytoryczną Tadeusza Komorowskiego a także sekcja przyrodniczo-biologiczna Henryka Lazara.
Za edukację plastyczną była odpowiedzialna Barbara Wojtyszyn, która utworzyła bardzo prężnie działającą sekcję plastyczną. Organizowane były plenery malarskie, konkursy kroszonkarskie , a także corocznie barwne korowody marzankowe. W 1974r. powstał teatr „Pinokio”, który prezentował swoje spektakle nie tylko w Ozimku, a także w okolicznych miejscowościach, z których rekrutowała się załoga Huty Małapanew. Teatr „Pinokio” działał do 1985 r.
Z dużym rozmachem działała sekcja oświatowa, której moderatorem działalności była Bożena Cholewa. W ofercie programowej sekcja proponowała: kursy kroju i szycia (realizowane przez wiele lat przez Helenę Koszyk), kursy języka niemieckiego, angielskiego, kursy tańca towarzyskiego (prowadzone przez Romana Abłażeja i Kazimierza Michnika). W ramach statutowej działalności Towarzystwa Wiedzy Powszechnej organizowane były wykłady i prelekcje poprzez działalność Uniwersytetu Powszechnego w klubach. W szkołach, jak również w klubach na terenie gminy, organizowane były spotkania z ciekawymi ludźmi: pisarzami, podróżnikami, dziennikarzami, aktorami, konkursy wiedzy, prelekcje, odczyty itp.
Od września 1976 r. utworzono w Urzędzie Miasta i Gminy stanowisko referenta d/s. kultury z siedzibą w Zakładowym Domu Kultury. Stanowisko to miało pionierski charakter i dzięki niemu, przy współpracy z Zakładowym Domem Kultury, rozpoczęła się zinstytucjonalizowana działalność w terenie. Pracę na tym stanowisku podjęła absolwentka Państwowego Pomaturalnego Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy w Opolu Helena Gruszka, która po wcześniej zrealizowanym programie pierwszych praktyk studenckich w tutejszej placówce wróciła w rodzinne strony. Działały w tym okresie na wsiach kluby GS i RUCH i one wówczas były bazą dla działalności kulturalnej. Tu organizowane były spotkania autorskie, kontynuowano działalność Uniwersytetu Powszechnego. We współpracy ze Społecznymi Radami klubów organizowano plenerowe imprezy okolicznościowe, koncerty, konkursy, noce świętojańskie itp. Przy bardzo aktywnych wówczas Kołach Gospodyń Wiejskich powstawały zespoły folklorystyczne i dla nich były organizowane poprzez Wojewódzki Dom Kultury w Opolu konsultacje, a także nagrania radiowe. Od początku uruchomienia mechanizmów organizacji działalności kulturalnej w terenie gminy widoczna była aktywność zespołów ludowych na szczeblu zarówno gminy, województwa jak i kraju. Działały wówczas: w Antoniowie „Opolskie dziołchy”, w Biestrzynniku „Dzióbki” i „Dzióbeczki”, w Grodźcu zespół „Grodziec”, a później powstała „Jutrzenka”, w Dylakach działały „Dylawianki”, a w Chobiu „Sikorki”. Były też pierwsze sukcesy na Ogólnopolskim Przeglądzie Aktywności Kulturalnej Wsi w Gorzowie-Przytocznej, kiedy zespół „Dzióbki z Biestrzynnika był współautorem głównej nagrody „Złotego Pługa”. Na Święto Opolskiej Pieśni Ludowej w Gogolinie
Zespoły folklorystyczne związane z kultywowaniem kultury ludowej były w naszej gminie od początku swej działalności tzw. elementem promocyjnym. Organizowane były corocznie jesienią kolejne edycje Konfrontacji Amatorskich Zespołów Folklorystycznych Gminy Ozimek z udziałem zespołów własnych i zaproszonych gości.
Od chwili powstania Zakładowego Domu Kultury integralną jego częścią była biblioteka, która służyła nie tylko pracownikom huty i ich rodzinom, ale również wszystkim mieszkańcom Ozimka. Jej zalążkiem był skromny, zlokalizowany w drewnianym baraku na terenie huty, księgozbiór. Początkowo składał się on z pozycji ofiarowanych przez ówczesnych pracowników zakładu (wśród nich byli Roman Waleczek, Edmund Janicki oraz Anna Kościelniakowa) Jednakże dopiero z chwilą przeniesienia biblioteki do pomieszczeń w Zakładowym Domu Kultury (w roku 1953) placówka ta zyskała możliwość dynamicznego rozwoju. Przez cały okres działalności Biblioteka Zakładowego Domu Kultury koncentrowała się na stałym rozwoju zbiorów, pozyskiwaniu nowych czytelników, rozwijaniu nowych form popularyzacji czytelnictwa oraz zapewnieniu pomocy informacyjno-bibliograficznej osobom uczącym się i uzupełniającym wykształcenie.
Najlepszy okres w działalności biblioteki przypadł na lata 70-te, gdy posiadała na terenie Ozimka 7 punktów bibliotecznych i odnotowywała rekordową liczbę czytelników (w 1977 r. – 2 568 osób) oraz wypożyczeń (w 1977 r. - 58 527). O potencjale informacyjnym biblioteki świadczyć może fakt, że działały przy niej dwie czytelnie – dla dorosłych i dla dzieci, które w najlepszych latach udostępniały od 70 do 80 tytułów czasopism.
Oprócz udostępniania księgozbioru Biblioteka ZDK organizowała różnorodne konkursy: literackie, rysunkowe i czytelnicze, przeprowadzała lekcje biblioteczne i wieczory bajek oraz zapraszała na spotkania autorskie wybitnych polskich pisarzy, jak również lokalnych twórców literatury. Gościła m.in. Władysława Broniewskiego, Zofię Nałkowską, Magdalenę Samozwaniec, Gustawa Morcinka, N. Rolleczek, Kazimierza Kowalskiego, Edmunda Osmańczyka i innych. Ponadto na łamach „Głosu Odlewnika” oraz w audycjach Zakładowego Radiowęzła biblioteka popularyzowała nowe pozycje z literatury pięknej oraz fachowej.
Biblioteka Zakładowego Domu Kultury przez wszystkie lata opierała swoją działalność na współpracy ze środowiskiem lokalnym, Radą Biblioteczną, władzami huty, gronem pedagogicznym oraz organizacjami społecznymi. Na kulturotwórczy sukces tej placówki złożył się trud wielu bibliotekarzy i prawdziwych przyjaciół książek. Byli wśród nich: Roman Waleczek, Anna Kościelniak, Helena Mirkowicz, M. Gąsior, Gerda Waleczek, Halina Ossowska, Janina Berwid, Franciszka Wielińska, Maria Finik, Maria Tomczyńska, Paulina Matuszek, Elżbieta Wichary, Aldona Kuśmierska. Szczególne słowa uznania i pamięć należą się wieloletniej kierowniczce biblioteki pani Zofii Smelster, która większość swojego zawodowego życia poświęciła upowszechnianiu czytelnictwa w naszej gminie.
W ówczesnym Domu Kultury koncentrowały się wszystkie ważne dla miasta i gminy, a również dla województwa i kraju wydarzenia o charakterze zarówno kulturalnym jak i społecznym.
W latach minionych na scenie Zakładowego Domu Kultury koncertowały sławy zarówno polskiej jak i światowej estrady, które pozostawiły pamiątki w postaci wpisów w kronikach, a Mieczysława Ćwiklińska występująca w sztuce „Drzewa umierają stojąc” odnotowała swoją obecność w Ozimku na ….ścianie sceny.
Historii działalności Domu Kultury nie da się rozpatrywać w oderwaniu od sytuacji społeczno - politycznej kraju. W okresie przejściowym, tworzenia nowych mechanizmów ekonomicznych i gospodarczych kierownikiem ówczesnego Zakładowego Domu Kultury była Bożena Cholewa. Zmiany ustrojowe zachodzące w naszym kraju, restrukturyzacja Huty Małapanew, wpłynęły również na dalsze losy jedynej na tym terenie placówki kultury.
Od 16 września 1994 r. na mocy Uchwały Rady Miasta Dom Kultury w Ozimku uzyskał status placówki samorządowej. Stanowisko dyrektora Domu Kultury objął, z dniem 28.12.1994 r., Stanisław Rewieński, który po półtorarocznej przerwie w jej działalności tworzył jej nowy samorządowy charakter zatrudniając pracowników i przygotowując placówkę do udostępnienia. Już w marcu 1995 r. zainaugurowano jej działalność imprezą z okazji święta wiosny. Tworzyły się pierwsze zespoły, sekcje zainteresowań, a także wykreowano nowe wydarzenia artystyczne, które wpisały się w kalendarz imprez wojewódzkich, regionalnych i ogólnopolskich. Należy tu wspom-nieć kolejne edycje Wojewódzkiego Przeglądu Zespołów Tanecznych „Pląsowadła”, których idea konkursowych zmagań, pod nazwą Wojewódzki Przegląd Zespołów Tanecznych, przetrwała do dnia dzisiejszego, Regionalny Przegląd Teatrów Jasełkowych i Grup Kolędniczych, Meeting Rockowy – Wojewódzki Przegląd Zespołów Rockowych, Bale Sylwestrowe, biesiady „Przy blasku świec”, Konkurs Kroszonkarski, Gminny Konkurs na Szopkę Betlejemską. Organizowano również imprezy okolicznościowe z okazji: Dni Ozimka, Dożynek, „Dnia Kobiet”, „Dnia Dziecka, „Dnia Matki” itp. Nieprzerwalnie działały na terenie gminy zespoły ludowe. Niektóre z nich z powodu licznych wyjazdów swoich członków z rodzinami po prostu się rozpadły („Dylawianki” z Dylak, „Sikorki” z Chobia ). Ponieważ życie nie znosi próżni powstały nowe zespoły ludowe takie jak: w Ozimku „Babie Lato” i„Heidi” (przy TSKN), „Szczedrzyckie Echo” w Szczedrzyku, w Dylakach „Dialog” (przy TSKN) w Krasiejowie powstała Grupa Kabaretowa. Zespoły występowały podczas imprez organizowanych na terenie gminy, a także uczestniczyły w prezentacjach konkursowych takich jak: Przegląd Twórczości Artystycznej „WIATRAKI” w Kosorowicach, Przegląd Śpiewaczy Mniejszości Niemieckiej w Walcach, a także Festiwal Pieśni Kresowej w Legnicy i innych. Dom Kultury rozbudowywał swoją działalność tworząc sekcję plastyczną pracującą pod artystycznym nadzorem Barbary Wojtyszyn, sekcję teatralną z którą pracowali Iwona i Robert Konowalikowie, tworząc kolejne grupy teatralne: Tup Tup, Teatr Następny, Horyzont I, Horyzont II, Teatr Fieter, a także działający od 1997 roku Teatr KTO?. Powstawały równocześnie kolejne zespoły: Zespół Tańca Współczesnego „CHORUS” , którego instruktorem była Alicja Iwańska. W lipcu 1998 r. powstał Zespół Tańca Scenicznego związany z działalnością artystyczną czeskiego choreografa - Jiriego Kreisela . Współpraca artystyczna z czeskim choreografem zaowocowała nowatorskimi choreografiami tanecznymi. Prezentowany nowy program zespołu wzbudził wielkie zainteresowanie zyskując uznanie i aplauz wśród odbiorców. Zespół prezentował się w licznych programach artystycznych na terenie gminy i miasta Ozimek i coraz częściej zauważany był w województwie. Sięgał po laury odważnie rywalizując z najlepszymi zespołami w kraju.
Przełomem w działalności artystycznej Zespołu Tańca Scenicznego był rok 1999, kiedy zespół zaczął pracować w dwóch grupach: młodszej –„ALFA” (dzieci do lat 10) i starszej „BETA” (powyżej 10-ciu lat). W kwietniu na IV Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Tanecznych zespoły zdobyły pierwsze miejsca, a we wrześniu 2000 r. wzięły udział w II Mistrzostwach Europy Zespołów Mażoretkowych. Miesiąc później odbył się w Ozimku, nazywanym kolebką ruchu mażoretkowego w Polsce, I Międzynarodowy Przegląd Zespołów Mażoretkowych, a w latach następnych odbywały się tu kolejne Mistrzostwa Polski Zespołów Mażoretkowych oraz Międzynarodowe Przeglądy Mażoretek, Tamburmajorek i Cheerleaderek .Tancerki z Ozimka były pierwszymi na Opolszczyźnie przedstawicielkami nurtu tańca mażoretkowego, na który moda dotarła do Polski ze Stanów Zjednoczonych.
Zespoły corocznie uczestniczyły w konkursowych prezentacjach Mistrzostw Polski Zespołów Mażoretkowych, Mistrzostwach Europy, Wojewódzkich a także Międzywojewódzkich Przeglądach Zespołów Tanecznych zdobywając kolejne medale.
W kwietniu 2006 zespoły mażoretkowe uczestniczyły w Mistrzostwach Świata NBTA, które odbyły się w w Eindhoven w Holandii, a w 2008 roku zespoły „ALFA”, „BETA”, „NASTURCJE” i „KONWALIE” reprezentowały Opolszczyznę na Międzynarodowej wystawie „EXPO 2008” w hiszpańskiej Saragossie.
Należy podkreślić ,iż sekcję taneczną stanowił również utytułowany Klub Miłośników Tańca Towarzyskiego „ALVARO” działający pod kierownictwem artystycznym Zbigniewa Karpińskiego, którego grupy miały w dorobku wiele nagród i medali zarówno w konkursach krajowych jak i międzynarodowych. Zdecydowanie inny rodzaj tańca reprezentowały grupy break dance szlifujące program pod kierunkiem Michała Katolika
Bogactwo form działalności Domu Kultury, który również w swej formule organizacyjnej był Ośrodkiem Kultury i Sportu (od 5 kwietnia 2004 r.) stanowiło dla lokalnej społeczności wszechstronną ofertę artystyczną, w tym również sportowo-rekreacyjną.
Działalność placówki na rzecz edukacji plastycznej przejawiała się w działalności sekcji plastycznej, którą prowadziła Justyna Wajs i działała w grupach wiekowych: Sekta Plastyczna – grupa najstarsza, Heksagon Plastyczny – grupa starsza, Sektor Śmiechu – grupa młodsza. W ramach działalności sekcji organizowano warsztaty artystyczne, wystawy, plenery malarskie, wyjazdy na wystawy, a także działania animacyjne. Edukacja muzyczna zarówno w Domu Kultury jak i w szkołach na terenie gminy była prowadzona pod kierunkiem instruktorów: Pawła Wielgusa, Moniki Skibińskiej i Jana Konopki poprzez pracę w szkołach na terenie gminy i tworzenie tam zespołów wokalnych, organizację koncertów, działalność chóru w Ozimku, zespołu „Caramba”, kabaretu, Studia Piosenki a także zajęcia indywidualne. Natomiast dzięki wieloletniej działalności sekcji fotograficznej pod fachowym instruktażem Ryszarda Bożyma wiele wydarzeń zostało utrwalonych, a prezentowane wystawy uzupełniały ofertę artystyczną placówki.
Zabezpieczając czas wolny dzieciom zarówno podczas ferii zimowych jak i wakacji Dom Kultury organizował również zimowiska i półkolonie proponując uczestnikom, wycieczki, zawody sportowe, gry, zabawy, projekcje filmów i inne rozrywki.
Od września 2008 r. funkcję dyrektora placówki objęła Helena Gruszka, która swoje życie zawodowe związała z działalnością kulturalną na terenie gminy Ozimek i województwa. Przed placówką i pracownikami zostały postawione nowe zadania i wyzwania. Podjęto prace związane z wykreowaniem wizerunku placówki otwartej na nowe formy współpracy ze środowiskiem i realizacją nowych inicjatyw w zakresie poprawy wyposażenia placówki w różnego rodzaju sprzęt, celem stworzenia lepszych warunków do pracy i ekspozycji dorobku artystycznego poszczególnych sekcji i zespołów. Dzięki zaangażowaniu pracowników zmieniono również estetykę placówki. Na sukcesy nie trzeba było długo czekać. Pracowali na nie ciężko instruktorzy poszczególnych zespołów i sekcji, a przede wszystkim zrzeszone w nich dzieci i młodzież. Istotnym również dla naszego środowiska wydarzeniem i w sumie sukcesem było utworzenie w 2009 r. ponad 40-osobowej Ozimskiej Orkiestry Dętej pracującej pod kierownictwem artystycznym Zygmunta Antosika, która ma już na swoim koncie liczne koncerty na terenie Opolszczyzny oraz zagraniczne, w zaprzy-jaźnionych miastach partnerskich Prerovie i Heinsbergu.
Również w 2009 roku ozimskie zespoły mażoretkowe prezentowały przygotowane programy artystyczne podczas licznych imprez oraz uczestniczyły w konkursowych wydarzeniach artystycznych uzyskując w większości złote i srebre medalowe miejsca, a były to: Mistrzostwa Republiki Czeskiej w Ostrawie (24-25 kwiecień) -udział zespołów „GAMA” i MINI GAMA”, Mistrzostwa Polski Mażoretek w Opolu (9 -10 maja) – udział zespołów „BETA”, „NASTURCJE”, ”GAMA”, ”MINI GAMA”, Międzynarodowy Dziecięcy i Młodzieżowy Festiwal Sztuk „Uśmiechy Morza 2009” (20.06 – 2.07 Bałczik –Bułgaria ) - udział zespołów „BETA” i „NASTURCJE”, występy w Bredenborn i Kollerberck (Niemcy), VI Mistrzostwa Europy Zespołów Mażoretkowych IMA Opole ’2009
Aktywność naszych zespołów mażoretkowych przekłada się na corocznie laury, mamy bowiem wielokrotnych medalistów Mistrzostw Polski Zespołów Mażoretkowych - prawie do tego faktu przywykliśmy. Są to niewątpliwie sukcesy naszych instruktorów oraz medalowych zespołów mażoretkowych (BETA - instr. Katarzyna Kamińska, Stella Fajer, GAMA - instr. Karolina Kawalec, MINI GAMA – instr. Katarzyna Cieśla, DIAMENT – Daria Reimann). Zespół mażoretkowy BETA pracujący pod kierownictwem Stelli Fajer w 2012 roku uzyskał status finalisty programu Telewizji Polsat „Tylko Taniec”. Kolejne sukcesy odniósł również zespół mażoretkowy „GAMA” w III Otwartym Międzynarodowym Pucharze Polski Mażoretek o Puchar Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Złota Lira Rybnik 2012” uzyskując I miejsce GRAND PRIX.
Laury zbierają członkowie Studia Piosenki „NONET”, wychowankowie Anny Sitarz - inicjatora wznowienia kolejnych Festiwali Piosenki „DO-RE- MI”, którzy swoim programem artystycznym uświetniają organizowane przez nas imprezy.
Pod fachową opieką Michała Katolika dzieła sekcja „Break Dance” z nowym, liczebnym „narybkiem”.
Wznowiła działalność sekcja tańca towarzyskiego, pod kierownictwem Mateusza Szczygielskiego, która prężnie działa ciesząc się dużym zainteresowaniem dzieci i młodzieży. Dodatkowo Mateusz założył grupy tańca nowoczesnego popularyzujące inne style tańca jak disco, hip hop itp.
Rok 2011 w naszej placówce był okresem uroczystości organizowanych z okazji 20-lecia Teatru FIETER działającego nieprzerwalnie pod kierownictwem artystycznym Roberta Konowalika, wielokrotnie nagradzanego na festiwalach teatralnych i imprezach ogólnopolskich, którego aktorzy na roboczo świętowali swój jubileusz proponując swoim sympatykom (w Ozimku i nie tylko) kolejne uczty duchowe w postaci spektakli łączonych z wystawami i innymi przedsięwzięciami artystycznymi. Po tragicznej śmierci w 2012 r. w Dijon we Francji - Wojtka Siudei - animatora kultury, scenografa, aktora, instruktora, osoby i osobowości niezwykle kreatywnej i barwnej w naszej społeczności, po wielomiesięcznej przerwie, wznowiła działalność założona przez Niego sekcja fotograficzna „FOTOKOMÓRKA” i galeria „Foto-Hydrant”. Obecnie sekcja pracuje pod kierownictwem Dominiki Misiury, a jej dorobek artystyczny w postaci wystaw fotograficznych możemy oglądać regularnie w Domu Kultury, w galerii „Foto-Hydrant”.
Odnotowujemy również prężną działalność zespołów tańca orientalnego (grupy dziecięco-młodzieżowej ZAFIRA i dorosłych KASZMIR) pracujących pod kierownictwem Tatiany Łaba.
Powstał nowy Teatr Lalki i Aktora dla dzieci i młodzieży „SANMUN”, w którym swoim doświadczeniem scenicznym i nie tylko, dzieli się Martyna Konowalik.
Grupa taneczna „Super Mum’s” (mamy mażoretek) Katarzyny Cieśli odnosi swoje pierwsze sukcesy, a do najnowszej naszej oferty należy „dopisać” propozycję działalności dziecięcej sekcji baletowej prowadzonej przez Oksanę Sliubyk, wychowankę kijowskiej Pedagogicznej Akademii Tańca.
W poszukiwaniu form aktywności adresowanej dla seniorów przy Domu Kultury powstała sekcja „Jogim Senior” pracująca pod kierunkiem Haliny Oster.
Niezmiernie ważnym dla nas osiągnięciem na przestrzeni ostatnich jest utworzenie własnego Studia Nagrań, poprzez które Michał Katolik od kilku lat wspomaga od strony muzycznej nasze zespoły, Studio Piosenki „NONET”, a także służy pomocą szkołom i przedszkolom oraz uzdolnionej muzycznie młodzieży. Dzisiaj bez Studia nie wyobrażamy sobie przygotowania oprawy muzycznej naszych przedsięwzięć artystycznych.
Wyraźnie i znacząco zaakcentowała swoją obecność w naszym środowisku Judyta Adamczyk , obecny instruktor sekcji plastycznej i autorka oprawy plastycznej organizowanych imprez, organizator wystaw, plenerów oraz innych działań adresowanych zarówno dla młodzieży jak i dorosłych. Bogata jest również działalność wystawiennicza realizowana poprzez galerie „Złoty Blejtram”, „Za sceną” oraz w przestrzeni holu Domu Kultury. Wiele eksponowanych wystaw było dorobkiem naszego środowiska twórczego, ale też wielu artystów prezentowało swoje prace gościnnie. Wzbogacił się również o nowe przedsięwzięcia artystyczne nasz roczny kalendarz imprez. Nowymi dla nas wyzwaniami jest: Festiwal Zespołów Mażoretkowych „Ozimska Furażerka”, Ozimska Noc Teatralna, która od tego roku będzie organizowana pod nazwą „Ozimski Nocnik Teatralny” (będzie to III edycja tej imprezy teatralnej). Należy zwrócić uwagę na realizowany przez naszą placówkę w ramach edukacji regionalnej cykl przedsięwzięć pt.”Akademia Malucha” adresowanych do dzieci przedszkolnych oraz cykl pt.„W kręgu kultury ludowej”, który jak sama nazwa wskazuje, popularyzuje w całej rozciągłości kalendarza rocznego tradycje, zwyczaje, obrzędy, plastykę obrzędową, pieśni ludowe, kolędy i pastorałki, ludowe scenki rodzajowe ocalając tym samym od zapomnienia przebogate wielokulturowe dziedzictwo naszej gminy i regionu. Jeżeli do tych faktów dodamy jeszcze działalność 7 zespołów folklorystycznych („Opolskie Dziołchy” z Antoniowa, „Dzióbki” z Biestrzynnika, „Grodziec” i „Jutrzenka” z Grodźca, zespół „Heidi”- działający przy miejskim kole TSKN i „Babie Lato” z Ozimka, a także DIALOG z Dylak (działający przy TSKN) to można powiedzieć, że mamy na tej płaszczyźnie pokaźny dorobek.
Z Domem Kultury w Ozimku, jak już wcześniej wspomniano, związana jest od ponad 50 lat działalność Społecznego Ogniska Muzycznego, w którym uczą się gry na instrumentach dzieci i młodzież z naszej gminy i nie tylko. Nadal działa aktywnie Stowarzyszenie Emerytów i Rencistów. Dom Kultury w Ozimku jest organizatorem i współorganizatorem wielu przeglądów, koncertów, wystaw, spektakli teatralnych, plenerów malarskich, warsztatów, różnego rodzaju konkursów, spotkań plenerowych, pokazów i innych przedsięwzięć artystycznych takich jak: koncerty okolicznościowe w wykonaniu zespołów własnych (Koncert Noworoczny, z okazji Dnia Kobiet, Dnia Matki, Dni Ozimka, Święta Niepodległości, koncerty promocyjne), Rejonowy Przegląd Zespołów Jasełkowych, Festiwal Piosenki Dziecięcej i Młodzieżowej Do-Re-Mi , Plenerowe Spotkania Dziecięcych Korowodów Marzankowych , Wojewódzki Przegląd Zespołów Tanecznych, Ozimska Noc Teatralna, Festiwal Zespołów Mażoretkowych „Ozimska Furażerka”, plenery malarskie (Jesienny Plener Malarski - dla dzieci i młodzieży szkolnej gminy Ozimek, plenery malarskie i malarsko - fotograficzne dla dorosłych), konkursy na plastykę obrzędową (Konkurs Kroszonkarski, Szopka Betlejemska, Ozdoba Choinkowa, Marzanna), Akademia Malucha (działania animacyjne adresowane dla dzieci przedszkolnych), cykle koncertów śląskich i kresowych pieśni i przyśpiewek ludowych w wykonaniu amatorskich zespołów ludowych, koncertów pt:„Hej kolęda, kolęda”, a także pieśni maryjnych, prezentacje obrzędów i scenek rodzajowych wykonaniu zespołów ludowych, warsztatów (tanecznych, muzycznych, wokalnych), Bali Sylwestrowych itp.
Dorobek artystyczny sekcji działających w Domu Kultury prezentowany jest poprzez ekspozycje w galerii „Złoty Blejtram”, „Fotohydrant” oraz „Za Sceną”.
Pragnę podkreślić życzliwość i duże zrozumienie dla potrzeb naszej placówki ze strony Radnych Rady Miejskiej i Urzędu Miasta. Nie działamy w próżni, pozyskujemy również pomoc i sojuszników do realizacji naszej oferty programowej podejmując organizację wielu przedsięwzięć wspólnie i tak np. dzięki wsparciu Ośrodka Pomocy i Integracji Społecznej w Ozimku corocznie organizujemy dla dzieci akcję „Lato” i „Zima w mieście”, które cieszą się olbrzymim powodzeniem, ze Spółdzielnią Mieszkaniową „Przyszłość” Administracja w Ozimku organizujemy kolejne edycje konkursów wraz z wystawami pokonkursowymi na „Szopkę Betlejemską” i „Ozdobę Choinkową”. Znajdujemy również zrozumienie i wsparcie dla naszych działań wśród instytucji - sponsorów lokalnych, za którą jesteśmy niezmiennie wdzięczni. Dom Kultury w Ozimku współpracuje z organizacjami społecznymi, szkołami, stowarzyszeniami, ośrodkami kultury (w Tarnowie Opolskim, Głubczycach, Oleśnie, Brzegu, Dobrzeniu Wielkim, Wołczynie, Popielowie, Kędzierzynie - Koźlu, Nysie, Kluczborku), szkołami i przedszkolami gminy Ozimek, Stowarzyszeniem „Dolina Małej Panwi”, Zarządem Miejsko - Gminnym TSKN , Pracownią Artystyczną „Sztukmistrz” w Ozimku, Muzeum Wsi Opolskiej, Stowarzyszeniem „Nasz Grodziec”, LGR Opolszczyzna , Społeczną Szkołą Artystyczną w Ozimku, Lokalną Grupą Działania „Kraina Dinozaurów”, Związkiem Emerytów i Rencistów w Ozimku, Sołtysami i Radami Sołeckimi , OSP i innymi partnerami. Niezmiernie dużą pomoc uzyskujemy także od poszczególnych parafii, których proboszczowie popularyzują naszą działalność.
Dziś trudno sobie wyobrazić życie naszej lokalnej społeczności bez Domu Kultury (bez względu jak się formalnie nazywał) wrósł bowiem w naszą rzeczywistość, tu od zawsze można było realizować swoje pasje i zainteresowania, tu od zawsze była kuźnia talentów i osobowości. Na przestrzeni minionych lat do Domu Kultury prowadziły wszystkie drogi, to magiczne miejsce od dzieciństwa intrygowało, prowokowało i wabiło kolejne pokolenia…a drzwi były zawsze otwarte dla każdego.
Domem Kultury w Ozimku kierowali kolejno:
- Eleonora Wójcik
- Ernest Janoszka
- Henryk Kuich
- Władysław Zawada
- Józef Wrzesiński
- Władysław Zawada
- Gizela Rościszewska
- Bożena Cholewa
- Stanisław Rewieński
- Helena Gruszka
HISTORIA MIEJSKIEJ I GMINNEJ BIBLIOTEKI PUBLICZNEJ W OZIMKU
„Habent sua fata libelli – I książki mają swoje losy”
Terencjusz
O tym jak skomplikowane mogą być losy nie tylko książek, ale i całych księgozbiorów świadczy dobitnie historia bibliotek publicznych w gminie Ozimek. Dzisiejsza Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna w Ozimku powstała na bazie kolekcji Gromadzkiej Biblioteki Publicznej w Schodni Starej, którą założono w 1963 r. Czy zatem do tego czasu w Ozimku, tak prężnie rozwijającej się w okresie powojennym miejscowości, nie było żadnej biblioteki publicznej? Z punktu widzenia rozwoju sieci bibliotecznej w Polsce było to nieprawdopodobne, a jednak zapisy w księgach inwentarzowych posiadanych przez naszą bibliotekę sięgają najwcześniej właśnie roku 1963. Rozwiązanie tej zagadki udało się znaleźć dzięki poszukiwaniom w Archiwum Państwowym w Opolu oraz rozmowom z mieszkańcami naszego miasta pamiętającymi lata 50 i 60- te XX wieku.
Okazuje się, ze w okresie powojennym w Ozimku działała Gminna Biblioteka Publiczna, która powstała prawdopodobnie na przełomie 1948 i 1949 r. 1 stycznia 1949 liczyła ona 485 woluminów a w ciągu roku jej zbiory wzrosły do 1180 woluminów, z których skorzystało 112 czytelników. Biblioteka mieściła się w budynku Rady Narodowej przy ul. Wyzwolenia. Zajmowała część pomieszczenia sali posiedzeń. Pierwszym bibliotekarzem udostępniającym ten skromny księgozbiór był nauczyciel Franciszek Kurbiel. Placówka była otwarta dwa razy w tygodniu we wtorki i czwartki w godz. 16.00 – 19.00. Wraz ze zmianami administracyjnymi zmieniała się też nazwa tej pierwszej ozimskiej biblioteki publicznej. Pod koniec 1954 r. Ozimek zyskał status osiedla, czyli miejscowości o charakterze miejskim, ale nieposiadającej praw miejskich. W konsekwencji biblioteka gminna została przemianowana na Osiedlową Bibliotekę Publiczną. Z kolei w 1962 roku nasza miejscowość otrzymała prawa miejskie, a tym samym biblioteka zaczęła nosić nazwę Miejska Biblioteka Publiczna w Ozimku i liczyła w tym czasie już 5 tyś wol. Długoletnim pracownikiem placówki była pani Janina Berwid. Przez cały okres swej działalności biblioteka borykała się z problemami lokalowymi. Gnieżdżąc się kątem w sali posiedzeń, swoje zbiory mieściła w 9 zamykanych szafach. Trudno się dziwić, że działalność tej placówki nie była imponująca, zwłaszcza iż w tym samym czasie na terenie miasta działała druga ozimska biblioteka, która nie tylko posiadała przestronny lokal jak i znacznie większe zasoby. Była to Biblioteka Zakładowego Domu Kultury w Ozimku. Mogli z niej korzystać pracownicy Huty Małapanew oraz ich rodziny. Władze zaczęły dążyć do połączenia obu bibliotek, aby zoptymalizować obsługę czytelników w naszym mieście. Ostatecznie w 1968 r. Miejska Biblioteka Publiczna w Ozimku została wchłonięta przez Bibliotekę Zakładowego Domu Kultury, która od tej chwili zaczęła pełnić rolę biblioteki środowiskowej. W ten sposób przez kilka lat w samym mieście nie było biblioteki publicznej, a jej funkcje wypełniała biblioteka zakładowa.
Gromadzkie Rady Narodowe stanowiły od 1954 roku terenowe organy władzy. Wiele z nich powoływało własne biblioteki, aby zapewnić dostęp do książki swoim mieszkańcom. Tak właśnie w 1955 r. powstała Gromadzka Biblioteka w Publiczna w Grodźcu, a w 1963 r. Gromadzka Biblioteka Publiczna w Schodni Starej, która przez 14 lat mieściła się w budynku PRIMU na ulicy Kolejowej. Trudne warunki lokalowe oraz ograniczona liczba godzin otwarcia stanowiły znaczące problemy w działalności placówki. Pierwszym długoletnim pracownikiem biblioteki w Schodni była pani Zofia Sowa. Po niej pieczę nad księgozbiorem przejęła pani Krystyna Siedlaczek, która funkcję kierownika, a następnie dyrektora, pełniła przez 21 lat. To właśnie jej ozimska biblioteka publiczna zawdzięcza swój dalszy rozwój i przekształcenie w instytucję obejmującą swoim działaniem całą gminę Ozimek.
W 1973 roku, po kolejnej reformie administracyjnej powstała miejsko-wiejska gmina Ozimek, która powinna z ustawy prowadzić własną miejsko-gminną bibliotekę publiczną. Powołano ją w 1974 r. placówkę stopnia podstawowego utworzono na bazie najbliżej zlokalizowanej kolekcji tj. biblioteki w Schodni Starej. W skład sieci gminnej weszły także jako filie 2 pozostałe biblioteki: w Krasiejowie oraz Grodźcu. Ponadto dostęp do książek zapewniały punkty biblioteczne z wymiennym księgozbiorem, których liczba i lokalizacja zmieniała się w poszczególnych latach.
W 1977 r. wreszcie udało się znaleźć pomieszczenie o lepszym standardzie, ale niestety nie w samym mieście, lecz w sąsiadującym z nim Antoniowie. Miejsko- Gminna Biblioteka Publiczna w Ozimku została zatem przeniesiona do starej szkoły w Antoniowie, gdzie zajmowała 3 pomieszczenia z osobnym wejściem. W ten sposób powstała wyjątkowa sytuacja, gdy funkcję placówki miejskiej pełniła biblioteka zlokalizowana na wsi. W skali całego kraju tylko 2 biblioteki działały w taki sposób. Oddalenie od centrum miasta z pewnością miało wpływ na wyniki osiągane przez placówkę. Jednocześnie pozytywnym efektem polepszenia bazy lokalowej była możliwość utworzenia małej czytelni oraz wydzielenia księgozbioru dla najmłodszych czytelników. Powstanie w 1979 r. Oddziału dla Dzieci i Młodzieży wiązało się również z zatrudnieniem drugiego bibliotekarza.
W 1984 biblioteka została przeniesiona do lokalu w Ozimku. Był to budynek prywatny przy ulicy Wyzwolenia, w którym na potrzeby placówki przeznaczono cztery pomieszczenia o łącznym metrażu około 80 m2. Nowa, dość dogodna lokalizacja w pobliżu rozwijającego się osiedla mieszkaniowego, zaowocowała znaczącym wzrostem czytelnictwa. W 1985 r. liczba czytelników MiGBP w Ozimku wynosiła 2503 czytelników (wzrost w stosunku do roku 1983 o 1000 osób,), a w 1986 r. przekroczyła 3000 osób (w tym trzykrotnie wzrosła liczba dzieci korzystających z biblioteki). Z kolei wypożyczenia wzrosły o ponad 15 tysięcy. Jednocześnie Biblioteka zaczęła prężnie wzbogacać swój księgozbiór. W rekordowym 1984 r. zakupiono 7388 nowości wydawniczych.
Lata 80-te, to dynamiczny rozwój sieci bibliotecznej. Obok dotychczasowych filii w Krasiejowie i Grodźcu powstają nowe placówki wiejskie w Szczedrzyku (1983), Antoniowie (1984), Krzyżowej Dolinie (1986) i Schodni Starej (1989). Ostatnia filia utworzona w gminie Ozimek powstała w 1995 r. w Dylakach.
Lata 90-te przyniosły kolejne ważne zmiany. Biblioteka stała się instytucją samorządową, a w 1995 r. została połączona z Ośrodkiem Kultury utworzonym w miejsce zlikwidowanego Zakładowego Domu Kultury. W ten sposób historia zatoczyła koło. Pierwsza, utworzona po wojnie, Biblioteka Publiczna w Ozimku została połączona z biblioteką hutniczą, której zbiory i lokal po latach przejęła publiczna placówka samorządowa.
Przeniesienia MiGBP w Ozimku do pomieszczeń po bibliotece hutniczej oznaczało znaczącą poprawę warunków lokalowych, choć nadal nie udało się wydzielić dla czytelni osobnej sali. Placówka dla dorosłych została ulokowana na półpiętrze a oddział dla dzieci na piętrze po drugiej stronie budynku. Symbolicznym znakiem łączącym Bibliotekę Publiczną z Zakładową stały się, użytkowane do dzisiaj, metalowe regały. Jednocześnie w 1996 r. nastąpiła zmiana na stanowisku kierownika placówki. Obowiązki po pani Krystynie Siedlaczek przejęła pani Anna Stańdo, która już rok później, w czasie wielkiej powodzi, musiała zmierzyć się z wielkim wyzwaniem, jakim było zalanie przez wezbrane wody Małej Panwi Filii Bibliotecznej w Antoniowie.
Początek XXI wieku zaznaczył się w historii biblioteki poważnymi problemami finansowymi. Brakowało pieniędzy na zakup nowych książek oraz działalność kulturalno-edukacyjną. W tym okresie miała miejsce likwidacja dwóch filii wiejskich: w Antoniowie oraz Schodni (2001r) nastąpiła również redukcja etatów w Oddziale dla Dzieci.
Rok 2003 przyniósł kolejne znaczące zmiany: na potrzeby działu gromadzenia zakupiono pierwszy komputer oraz system biblioteczny SOWA. W ten sposób rozpoczęto prace nad komputeryzacją placówki, co w pierwszej kolejności oznaczało tworzenie elektronicznego katalogu zbiorów. W 2004 roku dzięki programowi pn. IKONKA w Wypożyczalni dla Dorosłych pojawiły się pierwsze komputery dla czytelników, a biblioteka rozpoczęła swoją przygodę z Internetem. Bibliotekarze szybko musieli nauczyć się korzystania z nowych technologii, aby swoimi umiejętnościami wspomagać osoby odwiedzające czytelnię internetową. Zainteresowanie bezpłatnym dostępem do sieci oraz dodatkowymi usługami reprograficznymi rosło z roku na rok coraz bardziej, a nowe technologie stały się ważną sferą działań bibliotecznych. Te wyzwania nowoczesności musiała już podjąć kolejna kierowniczka, Jolanta Rogowska, która swoją funkcję pełni do dzisiaj od 2005 r.
W 2009r Miejska Gminna Biblioteka Publiczna w Ozimku zakwalifikowała się do pierwszej, pionierskiej rundy Programu Rozwoju Bibliotek. Dzięki temu wszystkie filie wiejskie otrzymały zestawy komputerowe, urządzenie wielofunkcyjne oraz cyfrowe aparaty fotograficzne. Ponadto bibliotekarze przeszli cykl szkoleń mających na celu podniesienie ich kompetencji w zakresie nowych technologii informacyjnych, planowania oraz rozwijania nowych form pracy.
Przełom pierwszego i drugiego dziesięciolecia XXI wieku to czas ważnych zmian w bazie lokalowej biblioteki. Nasze filie wiejskie zyskały wreszcie piękne, wyremontowane pomieszczenia w budynkach gminnych. Dzięki temu mogą w godnych warunkach prowadzić pracę kulturalno-edukacyjną adresowaną do różnych grup odbiorców. Można śmiało powiedzieć, że obok świetlic, stały się prawdziwymi centrami animacji kulturalnej dla swoich lokalnych społeczności.
Dzisiaj, po 50 latach działalności, Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna w Ozimku jest nadal ważną i potrzebną instytucją, ponieważ zapewnia wszystkim mieszkańcom bezpłatny dostęp do kultury, wiedzy i edukacji pozaszkolnej. Dysponuje ponad 96 tysiącami książek, które można wypożyczać w placówkach miejskich: Bibliotece dla Dorosłych i Oddziale dla Dzieci oraz 5 filiach wiejskich: w Grodźcu, Szczedrzyku, Krasiejowie, Dylakach i Krzyżowej Dolinie. W swojej ofercie ma również ponad 20 tytułów czasopism. Zadania z zakresu działalności informacyjnej wypełniane są w oparciu o źródła tradycyjne (katalogi, księgozbiór podręczny) jak i nowoczesne (zasoby sieciowe). Wszystkie placówki są podłączone do Internetu i umożliwiają swoim użytkownikom bezpłatne korzystanie z komputerów.
Obecnie biblioteka to nie tylko wypożyczalnia różnego rodzaju publikacji, ale także miejsce upowszechniania kultury i integracji społecznej. Co roku organizowane są spotkania autorskie ze znanymi pisarzami. W ostatnich latach gościliśmy m.in.: Beatę Ostrowicką, Elżbietę Dzikowską, Grzegorza Kasdepkę, Barbarę Kosmowską, Joannę Olech, Barbarę Gawryluk, Pawła Beręsewicza czy też Helenę Buchner. Jednocześnie zapraszamy do biblioteki lokalnych pasjonatów lub specjalistów z różnych dziedzin życia. Promujemy kontakt z literaturą poprzez organizację konkursów recytatorskich, czytelniczych i literackich. Zachęcamy dzieci i młodzież do aktywności artystycznej. Służą temu liczne zajęcia plastyczne. Staramy się również docierać do szerszego odbiorcy przygotowując wystawy rocznicowe i tematyczne, które eksponujemy w holu Domu Kultury oraz w filiach. Ważnym obszarem animacji kulturalno-edukacyjnej jest dla nas praca z najmłodszymi użytkownikami biblioteki. Lekcje biblioteczne oraz „zajęcia głośnego czytania” to lubiane i sprawdzone formy rozbudzania miłości do książek. Staramy się również ciekawie zagospodarować czas wolny dzieci i młodzieży, proponując atrakcyjny program zajęć bibliotecznych w trakcie ferii i wakacji. Jesteśmy także otwarci na potrzeby edukacyjno-kulturalne osób starszych. Od 2011 r. organizujemy kursy komputerowe dla seniorów. Warto dodać, że realizowany przez nas projekt aktywizacyjny pn. „Biblioteka Trzeciego Wieku”, zdobył I nagrodę w wojewódzkim konkursie organizowanym przez Fundację Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego.
W naszej działalności niezwykle istotna jest współpraca z innymi instytucjami, bowiem w sferze kultury razem działa się lepiej i skuteczniej. Naszymi partnerami są przede wszystkim gminne instytucje edukacyjne: szkoły i przedszkola. Współpracujemy również z Zarządem Gminnym TSKN oraz Biblioteką Caritas. Współpracujemy z Wojewódzką Biblioteką Publiczną w Opolu, która pomaga nam doskonalić się zawodowo, ale również wspiera nas wiedzą merytoryczną swoich instruktorów. Oczywiście naszym najbliższym partnerem jest Dom Kultury w Ozimku, w strukturze którego działamy już 18 lat. Jesteśmy ze sobą na dobre i na złe. Korzystamy wspólnie z bazy lokalowej, sprzętu, a także pomagamy sobie przy organizacji imprez. Razem prowadzimy też stronę internetową, aby na bieżąco informować mieszkańców Ozimka o naszej ofercie. Jednym słowem od wielu lat udowadniamy jak istotna jest współpraca i porozumienie w sferze upowszechniania kultury.
Najważniejszym wyzwaniem, jakie staje obecnie przed naszą biblioteką, jest odnotowywany w skali ogólnokrajowej spadek czytelnictwa tradycyjnego, zwłaszcza wśród młodych osób spowodowany przemianami społeczno-kulturowymi i możliwością korzystania z różnych nośników informacji. Wychodząc naprzeciw tym zmianom rozszerzyliśmy naszą ofertę o książki do słuchania oraz publikacje elektroniczne. Chcielibyśmy, aby w najbliższej przyszłości nasza biblioteka stała się „trzecim miejscem” czyli przestrzenią, gdzie mieszkańcy naszej gminy będą się chętnie spotykać, aby realizować swoje pasje, zarówno te czytelnicze jak i związane z szeroko rozumianą kulturą, edukacją i aktywnością społeczną. Mamy nadzieję, że nam bibliotekarzom uda się być jak najlepszymi gospodarzami dla naszych użytkowników.
Reasumując powyższe należy stwierdzić, że zarówno Dom Kultury oraz Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna w Ozimku są placówkami o dużym potencjale kulturotwórczym. Mają olbrzymi dorobek w upowszechnianiu kultury i aktywizacji kulturalnej środowiska. Jednakże wraz ze zmianami zachodzącymi w naszym społeczeństwie przed placówkami kultury stoją nowe wyzwania związane z edukacją kulturalną, która powinna wychodzić naprzeciw potrzebom człowieka XXI wieku otwartego na otaczającą go rzeczywistość, przygotowywanego już od najmłodszych lat do szerokiej akceptacji zjawisk artystycznych i społecznych posiadającego umiejętność ich wyjaśniania i rozumienia. Jednocześnie powinna być to osobowość twórcza, o nieprzeciętnej wrażliwości artystycznej, szanująca ludzkie odrębności i inności, przynależna do europejskiej „platformy wartości kulturowych”, gdyż jedność Europy to pierwszy krok do zjednoczonego świata.
Pracownicy Domu Kultury w Ozimku w roku jubileuszu 60 lecia placówki:
Helena Gruszka - Dyrektor
Hanna Pogorzelska - Główna księgowa
Stella Fajer - Referent ds. kadr i księgowości
Małgorzata Kizyma - Księgowa /kasjer
Sylwia Magnuszewska - Specjalista ds. administracyjno-biurowych
INSTRUKTORZY:
Judyta Adamczyk – Instruktor sekcji plastycznej
Zygmunt Antosik - Instruktor - kapelmistrz orkiestry
Katarzyna Cieśla - Instruktor sekcji tańca mażoretkowego
Michał Katolik - instruktor tańca break dance, reżyser dżwięku
Robert Konowalik - instruktor sekcji teatralnej
Martyna Konowalik – instruktor sekcji teatralnej
Daria Reimann - instruktor sekcji tańca mażoretkowego
Anna Sitarz - instruktor - studio piosenki
Katarzyna Kamińska - instruktor sekcji tańca mażoretkowego
Karolina Kawalec - instruktor sekcji tańca mażoretkowego
Dominika Misiura – instruktor sekcji fotograficznej
Mateusz Szczygielski – instruktor sekcji tańca towarzyskiego
Halina Oster- instruktor jogi
Tatiana Łaba - instruktor sekcji tańca orientalnego
PRACOWNICY GOSPODARCZY:
Sylwester Dorynek- operator urządzeń elektrycznych i akustycznych
Norbert Halupczok - pracownik gospodarczy
Anna Szałobryt - pracownik gospodarczy
Grażyna Hablutzel - pracownik gospodarczy
Anna Halupczok - pracownik gospodarczy
Bożena Mikoda - pracownik gospodarczy - konserwator strojów
Pracownicy Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej w roku jubileuszu 50 lecia.
Jolanta Rogowska - Kierownik
BIBLIOTEKARZE:
Anna Bednarz- młodszy bibliotekarz
Irena Biskup - bibliotekarz
Aldona Kuśmierska- bibliotekarz
Angela Liebe-młodszy bibliotekarz
Wiesława Piechaczek-bibliotekarz
Sonia Piosek-młodszy bibliotekarz
Gertruda Sklorz-młodszy bibliotekarz
Wanda Telka-starszy bibliotekarz
PRACOWNIK GOSPODARCZY:
Danuta Kinder