Wiadomości z Ozimka i okolic

W dniach 12-20 lipca 2019r. pięcioro uczniów Szkoły Podstawowej nr 3 w Ozimku wraz z opiekunem wzięło udział w europejskim projekcie „Świat Przyjaciół  – A World of Friends”, który tym razem odbywał się w miejscowości Marmoutier, we Francji.

Była to już 23. edycja programu zapoczątkowanego przez partnerskie miasta Sasbach-Niemcy i Mapello-Włochy. Inicjatorzy tych spotkań chcieli spełnić marzenie o wspólnym europejskim miejscu dla młodych ludzi, w którym to możliwym byłoby poznanie i odkrywanie innych kultur i tradycji. Miejscu, gdzie najważniejszymi wartościami są szacunek, akceptacja, tolerancja, pokój i wolność. Tym samym od 1995 roku, młodzież w wieku od 15-18 lat z siedmiu państw: Mapello/Włochy, Sasbach-Sasbachwalden/Niemcy, Marmoutier/Villie-Morgon/Francja, Rýmařov/Czechy, Revúca/Słowacja, Ozimek/Polska i Alytus/Litwa przyjeżdża na zaproszenie jednego z organizatorów, by budować międzynarodowe przyjaźnie.

Tematem tegorocznego projektu była „Europa, granice i tradycje”. Jednakże, by móc wspólnie pracować, należało się bliżej poznać. I właśnie od integrujących gier i zabaw rozpoczęło się to spotkanie. W przełamaniu pierwszych barier pomógł podział uczestników na mieszane, międzynarodowe grupy, które miały do wykonania różne zadania. Aby je zrobić, musiały się porozumieć i znaleźć rozwiązanie.

Pierwszymi działaniami było plastyczne pokazanie granic, które przekroczyli uczniowie, aby znaleźć się w Marmoutier oraz gra miejska, która pozwoliła lepiej poznać tę francuską miejscowość. Przewodnicy oprowadzili grupy po Muzeum Dziedzictwa i Judaizmu, Muzeum Organów, nie mogło też zabraknąć wizyty w najważniejszym zabytku, czyli klasztornym kościele.

Ważnymi punktami tego projektu były wycieczki do miejsc mocno związanych ze wspólną Europą. Spędzając jeden dzień w Strasburgu, uczestnicy zobaczyli siedzibę Parlamentu Europejskiego, Rady Europy i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Istotnym miejscem była wizyta na Moście Europejskim, który łączy nie tylko dwa brzegi rzeki Ren, lecz również Francję i Niemcy. Spacerkiem można było się udać do jednego lub drugiego kraju i odpocząć w parkach, pełnych rzeźb czy obrazów. Nie mogło tez zabraknąć odwiedzin w najpiękniejszej części tego miasta, czyli La Petite France. Kolejny wyjazd to trzy miasta w trzech różnych krajach, których łączy temat Europy: Metz we Francji – to wizyta w domu-muzeum jednego z założycieli Unii Europejskiej, Roberta Schumana; Schengen w Luksemburgu – zwiedzanie Parku Europejskiego i Europejskiego Muzeum Schengen – w tej niewielkiej miejscowości na statku „Księżniczka Marie-Astrid” na rzece Mozeli podpisano dokument o ruchu bez paszportów i kontroli granicznej; Trewir w Niemczech – uważany za najstarsze niemieckie miasto, z widocznymi wpływami rzymskiej kultury.

Praca w grupach wiązała się z troską o przyszłość Europy. Jednym z zadań było stworzenie wspólnej książki na temat granic. Co ważne, nie tylko dosłownych, między państwami, ale tymi mentalnymi, które istnieją w człowieku, jego głowie – jak np. strach przed nieznanym, innym. Interesującym pomysłem było zostawienie wiadomości dla przyszłych pokoleń. Uczestnicy, każdy w swoim języku, zapisali życzenia, wskazówki, swoje przemyślenia i obawy, które włożone do butelki, zostały zamurowane. Powstała kapsuła czasu, do odkrycia w przyszłości. A to, co całkiem blisko, to temat migracji, emigrantów, ich napływu do Europy. Wieczorny film o wędrówce ludów w poszukiwaniu bezpieczeństwa czy bezpośrednie spotkania z uchodźcami, którzy pracowali w ośrodku, który stał się na te kilka dni domem uczestników projektu, też miały niemały wpływ na dostrzeżenie problemów współczesnego świata.

I nadszedł ostatni dzień – uroczysty finał z oficjalnymi delegacjami. Każda grupa miała okazję zaprezentować krótki spektakl o swoim kraju. Na scenę wyszli młodzi ludzie w regionalnych strojach i pokazali tradycyjne tańce ludowe. Dostali wielkie brawa.

Padło wiele podziękowań za kontynuację tej idei sprzed 24 lat, wiele słów o tym, jak bardzo ważne jest wspólne działanie i zrozumienie, szukanie rozwiązań i kompromisów, jak się od siebie różnimy, a mimo to możemy tworzyć jedność. W tym miejscu słowa uznania należą się René Rauner – wiceprezydentowi stowarzyszenia „COMMUNES SANS FRONTIERES”, który wziął na siebie całą pracę administracyjną związaną z organizacją, bez którego determinacji nie udałoby się stworzyć projektu. A dla młodych uczestników najważniejszą postacią był i jest Gilles Comte – główny koordynator, tłumacz, osoba, która podbiła serca młodzieży swoją energią, radością, dowcipem, dobrym słowem i pomocą. Gilles - merci beaucoup/thank you very much/ bardzo dziękujemy!

Nie sposób wspomnieć o jeszcze jednej istotnej rzeczy – komunikacji. Siedem państw, siedem języków i … brak problemów ze zrozumieniem siebie nawzajem. Bo ta młodzież naprawdę czuje się Europejczykami i doskonale włada językiem angielskim. Jeżeli początkowo czuli obawy, że źle coś powiedzą, albo nie znają odpowiednich słów, szybko pozbyli się swych wątpliwości. Nadszedł czas na rozmowy, żarty, wspólne śpiewanie. Julia z Polski, Moira z Włoch, Romča ze Słowacji, Mantas z Litwy, Laura z Francji, Kai z Niemiec, Jirka z Czech, ich koleżanki i koledzy – razem stworzyli młodą, nowoczesną Europę.

Jako opiekun i lider tego projektu chciałabym podziękować mojej polskiej grupie, obecnie już absolwentom Trójki. Na wakacjach przychodzili do szkoły na próby, podczas podróży ze zdenerwowaniem czekali na wyniki rekrutacji do szkół średnich (pozytywnie!), poświęcili swój czas wolny, jednakże przede wszystkim chcieli, mieli ochotę wziąć w tym udział. Martyna Dąbrowska, Natalia Nowak, Julia Słodkowska, Paweł Bronder, Tomasz Zając – to odważni, otwarci, ciekawi świata młodzi ludzi – bardzo Wam dziękuję!

Chcemy też podziękować burmistrzowi miasta Ozimka, panu Janowi Labusowi, za sfinansowanie nam przyjazdu do Francji i tym samym możliwość uczestniczenia w spotkaniu.

Do zobaczenia „Świat Przyjaciół – A World of Friends” – Sasbach 2020!

Anna Broniarz

Galeria
 do góry